دیوار مشترک در تفکیک آپارتمان

در عملیات تفکیک، آپارتمان مسکونی به واحدهای مستقل و جداگانه تقسیم می گردد. انچه تاثیر مستقیمی در مساحت آپارتمان دارد، ضخامت دیوارهای آن است که در متراژ محاسبه می گردد. اینکه این دیوار در کجای ساختمان قرار گرفته است معلوم می کند آیا ضخامت آن در متراژ حساب می شود یا نه. در مرحله بعدی ضخامت دیوار های ملک اندازه گیری می شوند که این اندازه شامل دیوارهای بیرونی ملک که به سمت خیابان و مشاعات است و دیوار های بین دو واحد تجاری است، می باشد. در این مقاله به این موضوع می پردازیم که کدام دیوارها در محاسبه متراژ آپارتمان اهمیت دارد. با ما همراه شوید.

انواع دیوار در آپارتمان

• دیوار مشترک: در تفکیک آپارتمان، به دیواری گفته می‌شود که بین دو ملک و یا دو همسایه وجود دارد. طبق قانون مدنی، مالکیت دیوار مشترک بین دو ساختمان در اینگونه دیوارها به صورت تساوی طرفین است.

در صورت تصرف یکی از همسایگان در دیوار مشترک، دو حالت وجود دارد؛

*حالت اول: اینکه ممکن است دیوار، مختص به یکی از همسایگان باشد و همسایه دیگر که مالکیتی در آن دیوار نداشته باشد.

*حالت دوم: اینکه دیوار مشترک بین دو همسایه باشد. در هر دو حالت، تصرف بدون اجازه در دیوار مشترک، نقض حقوق مالکیت است و بر اساس مواد 118 و 119 قانون مدنی، تصرف مادی در هر مال مشاعی نیاز به اذن شریک یا شرکای دیگر دارد.

از اسناد مالکیت ثبتی برای دیوار مشترک می‌توان برای اطمینان از مالکیت دیوار، تعیین طول و عرض دیوار، موقعیت دیوار نسبت به ملک‌ های مجاور، وضعیت مالکیت دیوار در قبال هر یک از مالکین مجاور و توافقات مالی و قانونی مربوط به دیوار مشترک استفاده کرد. این اطلاعات می‌تواند در روند خرید، فروش یا انتقال مالکیت و همچنین در صورت وقوع نزاعات مربوط به دیوار مشترک، بسیار مهم و حیاتی باشد.

ماده قانونی دیوار مشترک

مواد 109 تا 139 قانون مدنی در خصوص احکام مجاورت املاک است. یکی از این احکام به مالکیت دیوار بین دو ملک پرداخته است، در خصوص نحوه مالکیت دیوار مابین دو ملک دو صورت قابل تصور است:

اول اینکه ممکن است آن دیوار، مشخص باشد. برای مثال، در سند رسمی مالکیت، آن دیوار فقط در مالکیت یکی از همسایگان است که در این صورت همان شخص، مالک آن دیوار دانسته می ‌شود.

در صورت دوم نیز اگر مالک آن دیوار مشخص نباشد، اگر قرائن مالکیت نسبت به دیوار فقط از یک طرف موجود باشد، بر اساس ماده 112 قانون مدنی حکم به اختصاصی بودن دیوار صادر می شود. مانند آنکه فقط یکی از طرفین، دیوارها و سقف خود را به آن دیوار متصل کرده باشند.

همچنین اگر قرائن به مالکیت دیوار از هر دو طرف موجود باشد، بر اساس ماده 111 قانون مدنی حکم به تساوی طرفیت در مالکیت دیوار داده می شود. مانند آنکه دو طرف، دیوارها و سقف خانه خود را به آن دیوار متصل کرده باشند.

اگر قرائن مالکیت از هیچ یک از طرفین موجود نباشد (جدار طلق) بر اساس مفهوم ماده 109 قانون مدنی نیز در این حالت حکم به تساوی طرفین در مالکیت دیوار صادر خواهد شد. مانند آنکه هیچ یک از طرفین، دیوارها و سقف خانه خود را به آن دیوار متصل نکرده باشند.

• دیوار بین واحد اختصاصی و فضاهای مشترک: در اینصورت مالکیت ضخامت دیوار به واحد اختصاصی تعلق می گیرد و جزئی از متراژ محسوب می شود.
• دیوار بین دو فضای مشترک: در اینصورت مانند حالت دیوار مشترک، ضخامت دیوار نصف می گردد و در متراژ هر فضا به صورت نصف ضخامت در نظر گرفته می شود.

طبق گفته دفتر نقشه برداری آربن، در مرحله نهایی برای ترسیم واحد بعد از ترسیم اندازه های داخل واحد، ضخامت دیوار هایی که در نظر گرفته می شود، به هر ضلع اضافه می گردد. همانطور که گفته شد، این اضافه کردن به این صورت است که دیوار های بیرونی و حد فاصل واحد و مشاعات به طور کامل برای واحد است و دیوار بین دو واحد تجاری بصورت نصف بین دو واحد تقسیم می شود.